Συνταγογραφώντας την Ανάγνωση – Τετάρτη 31 Οκτωβρίου

Συνεχίζουμε τη συζήτηση με αφορμή το βιβλίο: «Το Μαγικό Βουνό» του Thomas Mann

Το «Μαγικό βουνό» είναι ένα αριστούργημα της ευρωπαϊκής λογοτεχνίας από έναν νομπελίστα συγγραφέα

Ο νεαρός μηχανικός από το Αμβούργο Χανς Κάστορπ επισκέπτεται το σανατόριο Μπέργκχοφ της Ελβετίας για να δει τον ξάδερφό του. Μια μικρή αδιαθεσία και ένας παρατεταμένος πυρετός τον οδηγούν να παρατείνει την παραμονή του. Ο Χανς αποφασίζει να μείνει στο σανατόριο για τρεις βδομάδες, μόνο που οι τρεις βδομάδες, χωρίς να το καταλάβει, μετατρέπονται σε επτά χρόνια. Ερωτεύεται και μεθά από τις ιδέες που ακούει να συζητιούνται ,περνά την νεότητά του και τον πρώτο του έρωτα εκεί. Φεύγοντας από το σανατόριο και εν μέσω του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου γίνεται εθελοντής. Δεν γνωρίζουμε αν σκοτώθηκε στον πόλεμο ή όχι.

Η πλοκή λοιπόν είναι απλή και μάλλον αργή όμως το θέμα του βιβλίου δεν είναι καθόλου η πλοκή. Ο Τόμας Μαν βρίσκει μια αφορμή, μια απλή ιστορία και μέσα από αυτήν αποπειράται να φωτίσει βασικές προκλήσεις της ύπαρξης, όπως ο θάνατος και η ζωή, το μυστήριο του χρόνου, ο έρωτας, μέσα από μια περιπετειώδη διαδικασία που προσομοιάζει με μύηση.

Αυτό όμως δεν κάνει τελικά ένα βιβλίο να είναι κλασικό; Το ότι είναι διορατικό, είναι πάντα επίκαιρο και θέτει ερωτήματα που είναι αιώνια;