Κ. Ευθυμίου στην «Α»: «Χρειάζονται ριζικές αλλαγές στον τρόπο που η Πολιτεία αντιλαμβάνεται την Πολιτική Προστασία»
Με άρθρο του στην εφημερίδα “ΑΜΑΡΥΣΙΑ”, ο αντιδήμαρχος Περιβάλλοντος Χαλανδρίου Κώστας Ευθυμίου κάνει έναν απολογισμό των προσπαθειών της δημοτικής Αρχής και των εργαζομένων στην Πολιτική Προστασία του Δήμου. Ο ίδιος στέλνει σαφές μήνυμα στην Πολιτεία ότι χρειάζονται ριζικές αλλαγές στον τρόπο που αντιλαμβάνεται τον κρίσιμο αυτόν τομέα, τονίζοντας τις ελλείψεις σε προσωπικό και χρηματοδότηση.
Αναλυτικά η παρέμβασή του:
«Η Πολιτική Προστασία είναι οι άνθρωποί της…
Το Καλοκαίρι του 2021, κάηκαν περισσότερα από ένα εκατομμύρια στρέμματα και μαζί χάθηκαν χιλιάδες ζώα, περιουσίες, καλλιέργειες και τα μέσα επιβίωσης δεκάδων ανθρώπων. Βέβαια σώθηκαν ανθρώπινες ζωές αφού οι απώλειες εκείνες τις ημέρες ήταν μικρές σε σχέση με το μέγεθος της φυσικής καταστροφής, ενώ παραμένει άγνωστη η περαιτέρω εξέλιξη καθώς ο χειμώνας βρίσκεται ακόμα μπροστά μας.
Το ερώτημα είναι εάν η Πολιτεία διδάχτηκε από τα όσα έχουν συμβεί ή εάν τον επερχόμενο χειμώνα και το επόμενο καλοκαίρι θα έχουμε την επανάληψη καταστροφικών γεγονότων. Μία απλή καταγραφή των όσων συνέβησαν στο Δήμο Χαλανδρίου κατά την έναρξη και τη διάρκεια της αντιπυρικής περιόδου Μαΐου – Οκτωβρίου 2021, αποδεικνύει ότι οι καταστροφές του καλοκαιριού θα μπορούσαν να έχουν αποφευχθεί ενώ παράλληλα χρειάζονται ριζικές αλλαγές στον τρόπο που η Πολιτεία αντιλαμβάνεται το κρίσιμο θέμα της Πολιτικής Προστασίας.
Στο Χαλάνδρι λοιπόν, διατηρήσαμε με τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων και για το 2021 το προσωπικό των 28 υπαλλήλων, τετράμηνης διάρκειας, που προσελήφθησαν πέρυσι στην Πολιτική Προστασία. Συνέβαλαν τα μέγιστα και για την αντιμετώπιση των συνεπειών της πανδημίας αλλά και στην αποκατάσταση των καταστροφών που προκάλεσε η χειμερινή πρωτοφανής χιονόπτωση κυρίως στο φυτικό κεφάλαιο της πόλης.
Για την καλοκαιρινή περίοδο ενισχύσαμε την Πολιτική Προστασία με επιπλέον 22 άτομα επίσης τετράμηνης απασχόλησης. Πρόκειται για σημαντική ενίσχυση αν αναλογιστούμε ότι το 2014 οι προσλήψεις συμβασιούχων στην Πολιτική Προστασία του Δήμου ήταν μόλις 8 και μάλιστα με συμβάσεις τρίμηνης διάρκειας.
Με το προσωπικό αυτό, σε όλη τη διάρκεια της αντιπυρικής περιόδου, τα κρίσιμα σημεία της πόλης φυλάσσονταν σε εικοσιτετράωρη βάση, επτά ημέρες την εβδομάδα, ενώ όλα τα πυροσβεστικά μέσα που διέθετε ο Δήμος ήταν διάσπαρτα και σε επιφυλακή. Οι εργαζόμενοι, συνδεδεμένοι με τη συχνότητα της πυροσβεστικής, προσέτρεξαν άμεσα σε συμβάντα πυρκαγιάς συμβάλλοντας στην κατάσβεση μαζί με την πυροσβεστική, έτσι ώστε τα ελάχιστα περιστατικά να αντιμετωπιστούν άμεσα και να αποφευχθεί η εξέλιξή τους.
Την ίδια περίοδο καθαρίστηκαν 685 ιδιωτικά οικόπεδα έκτασης 280 στρεμμάτων από ξερά χόρτα και σκουπίδια, οικόπεδα – σκουπιδότοποι λόγω αδιαφορίας και εγκατάλειψης. Καθαρίστηκαν συνολικά 11 στρέμματα αγνώστων ιδιοκτητών και φυσικά όλοι οι κοινόχρηστοι χώροι του Δήμου. Παράλληλα, πέρα από τη φύλαξη της Ρεματιάς, έγινε συστηματικός καθαρισμός της από ξερά χόρτα, κλαδιά και σκουπίδια.
Η συμβολή των συμβασιούχων που προσλήφθηκαν για αυτό το σκοπό (παράλληλα με ιδιωτικά συνεργία) ήταν καθοριστική, αφού καθάρισαν πάνω από 100 στρέμματα, δουλεύοντας κάτω από ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες λόγω των υψηλών θερμοκρασιών. Τόσο από τους ίδιους όσο και από την Υπηρεσία Καθαριότητας χιλιάδες κυβικά μέτρα κλαδιών και χόρτων απομακρύνονταν άμεσα από τα σημεία καθαρισμού, με αποτέλεσμα οι χώροι πρασίνου του Δήμου να μείνουν αλώβητοι, σε μία περίοδο όπου οι καμένες εκτάσεις σε όλη τη χώρα ξεπέρασαν, επαναλαμβάνω, το ένα εκατομμύριο στρέμματα.
Είναι όμως οι ίδιοι εργαζόμενοι που συνέβαλαν με την υδροφόρα του Δήμου στις καταστροφικές πυρκαγιές της Βαρυμπόμπης και της Μαλακάσας, ξενυχτώντας και δίνοντας τη μάχη με τις υπόλοιπες δυνάμεις της Πυροσβεστικής και των δήμων. Είναι οι ίδιοι που έλεγχαν και καθάριζαν τα φρεάτια στις επικείμενες καταιγίδες. Είναι οι ίδιοι που μετέφεραν ηλικιωμένους σε εμβολιαστικό κέντρο όταν υπήρξε ανάγκη.
…Χωρίς χρηματοδότηση…
Είναι απόλυτα χαρακτηριστικό ότι ο Δήμος Χαλανδρίου τα υλοποίησε όλα αυτά με ίδιους πόρους καθώς για την «κάλυψη δράσεων πυροπροστασίας» χρηματοδοτήθηκε από το υπουργείο Εσωτερικών με το αστρονομικό ποσό των 20.000 ευρώ!!!!
…αλλά και χωρίς προσωπικό
Μετά από όλα αυτά, στις 4 Νοεμβρίου 2021 πέντε συμβασιούχοι εργαζόμενοι στην Πολιτική Προστασία προσπάθησαν με ασφαλιστικά μέτρα να παραμείνουν στην υπηρεσία, αφού έληγαν οι τετράμηνες συμβάσεις τους. Πέρασαν στην ανεργία, οι δίκες αναβάλλονται συνεχώς με τελευταία ημερομηνία εκδίκασης το Φεβρουάριο του 2022. Άλλη ομάδα συμβασιούχων εργαζομένων που δεν άσκησε ασφαλιστικά μέτρα πέρασε κατευθείαν στην ανεργία, ενώ σταδιακά λήγουν και οι συμβάσεις των υπόλοιπων εργαζομένων.
Παρατηρείται έτσι το οξύμωρο φαινόμενο ο Δήμος να επιθυμεί να επανδρώσει μία υπηρεσία προκειμένου να προστατέψει και κατά τους χειμερινούς μήνες, στο μέτρο του δυνατού, τους κατοίκους του και η Πολιτεία να αρνείται. Δυστυχώς, φαίνεται ότι αδυνατεί να αντιληφθεί –για άλλη μία φορά – ότι Πολιτική Προστασία δεν αποτελούν τα σχέδια επί χάρτου που συνεχώς στέλνονται στους δήμους, ούτε βέβαια μόνο το 112. Αδυνατεί να αντιληφθεί ότι Πολιτική Προστασία δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς τους ανθρώπους της, που έχουν μάθει να χειρίζονται τα μηχανήματα του Δήμου, που γνωρίζουν τους χώρους, που όντας μονάδες στην αρχή, εκπαιδεύτηκαν και δούλεψαν αρμονικά για μήνες σαν ομάδα.
Και όλα αυτά, την ίδια στιγμή που οι αποδυναμωμένοι από προσωπικό δήμοι καλούνται να αντιμετωπίσουν όλο και πιο έντονα καιρικά φαινόμενα, παραμένουν χωρίς χρηματοδότηση και χωρίς προσωπικό, με εναλλασσόμενους συμβασιούχους των τεσσάρων μηνών λες και τα καιρικά φαινόμενα λειτουργούν κάτω από τους χρονικούς περιορισμούς των προσλήψεων στους δήμους, που κάποιοι φαίνεται ότι έχουν βαλθεί να τους διαλύσουν. Στους οποίους βέβαια δεν παύουν να αποδίδουν την ευθύνη μετά από κάθε καταστροφή.
Σε όσους από τους εργαζόμενους έχουν πάψει να εργάζονται αλλά και σε όσους θα παραμείνουν – αν παραμείνουν – χρωστάμε ένα μεγάλο «ευχαριστώ» για όσα προσέφεραν τους τελευταίους μήνες και όχι μόνο. Αδυνατούμε να απευθύνουμε το ίδιο ευχαριστώ στην Πολιτεία έως ότου αυτή αποφασίσει να πράξει το απολύτως αυτονόητο, ώστε κάποτε οι κάτοικοι αυτής της χώρας να πάψουν να θρηνούν για χαμένες ζωές, κατεστραμμένες υποδομές και χαμένες περιουσίες που ήταν οι κόποι μιας ολόκληρης ζωής».